Beste bezoek(st)er Hier onder staan voor u diverse sites. Bijvoorbeeld de digitale krant en sites die voor u belangrijke informatie bevatten. De site worden allemaal aangemerkt voor u.

Beste bezoek(st)er. Deze site geef uw informatie betreft u dier of dieren. De informatie kan voor u en uw dier belangrijk zijn.

Een veulen heeft nog geen afweerstoffen tegen allerlei ziekten en is daarom erg kwetsbaar. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld knaagdieren, waarvan het jong in de baarmoeder de afweerstoffen van de moeder via de moederkoek ontvangt.

Het veulen ontvangt zijn afweerstoffen op een andere manier, namelijk via de biest. Dat is de eerste melk van de moeder na de geboorte van het veulen. Vooral de eerste 24 uur van zijn leven is het veulen in staat deze afweerstoffen uit de biest volledig in zijn bloedbaan op te nemen, en nog een beetje tussen 24 en 48 uur. Het is dus zeer belangrijk dat het veulen snel na zijn geboorte begint met drinken.

Een normaal veulen staat binnen twintig minuten na de geboorte en moet twee uur na de geboorte gedronken hebben. Lukt het drinken niet, dan moet biest via de fles of via een maagsonde worden toegediend. Een normaal veulen heeft een cyclus van vijf minuten drinken en dertig minuten slapen.

Weet jij wat goed is voor je paard? De Sectorraad voor Paarden is onlangs begonnen met de campagne ‘Ik zorg goed voor mijn paard! Wat doe jij?’ Anky van Grunsven is een van de boegbeelden van de campagne die via de website www.voorkompaardenleed.nl, posters en social media paardenhouders informeert over de juiste verzorging van paarden

Paardenhouders willen goed voor hun paarden zorgen. Als sprake is van welzijnsproblemen bij het houden van paarden, dan heeft dit bijna nooit te maken met onwil, maar met onkunde”, vertelt Piet Jansen, voorzitter van de Sectorraad voor Paarden (SRP). „Paardenhouders zijn zelf verantwoordelijk voor het welzijn van hun dier, onze rol is hen informeren over de juiste verzorging van een paard.”

Paardenhouders en –eigenaren dragen de verantwoordelijkheid om hun paard(en) de juiste zorg te bieden. De richtlijnen benadrukken deze verantwoordelijkheid en lichten tegelijkertijd toe hoe de paardenhouder en –eigenaar het beste voor zijn of haar paard kan zorgen. Paarden zijn sociale dieren en om die reden moet het voor een paard mogelijk zijn om dagelijks sociaal contact te hebben met soortgenoten. Verder is een juiste combinatie van stalling, verzorging en beweging essentieel. Maar ook het tijdig inschakelen van een deskundige is een belangrijk speerpunt.

Recent brandde in Brabant een stal af, waarbij gelukkig geen paarden gewond raakten. Met enig regelmaat zijn berichten te lezen over stalbranden met vaak een minder goede afloop. Het is mogelijk om het risico op stalbranden te verkleinen. De belangrijkste oorzaken van stalbranden zijn roken en een slechte kwaliteit van elektriciteitaansluitingen, maar bacteriële en chemische reacties zijn ook bekende oorzaken. Deze reacties ontstaan bijvoorbeeld in vers gebaald hooi.

Een brand die ontstaat in de box van een paard verspreid zich het snelst. Brandend stro bereikt een temperatuur van wel 150º C in 1-5 minuten. Het duurt 2-3 minuten voor een cirkel met een diameter van 3m in brand staat. Wanneer in een stal een cirkel van 1,5m brandt, raakt een paard gewond, bij 2m verschroeien de longen, bij 2,5m begint het paard te stikken en bij 3m is het paard dood. Een paard moet binnen 30 seconden na het uitbreken van de brand uit zijn stal gehaald worden. Omdat stalbranden zo snel gaan, is het extra belangrijk om ze zoveel mogelijk te voorkomen, maar hoe doe je dat?

De meest voor de hand liggende preventieve maatregelen zijn:een strikt niet-roken-beleid en jaarlijks alle elektrische apparaten controleren. Brand die ontstaat in vers gebaald hooi ontstaat meestal binnen 6 weken na het balen. Pas vooral op met hooi dat nog vochtig is tijdens het inbalen. Zodra je een baal ontdekt die aan het smeulen is, moet deze snel gedoofd worden. Dit kan je doen met brandblussers, maar deze moeten binnen handbereik zijn. Bij de inrichting van de stal kan gekeken worden naar veilige en snelle evacuatiepaden: deuren moeten naar buiten opengaan of opzij schuiven zodat een paard eenvoudig vrij gelaten kan worden, sloten moeten met één hand bediend kunnen worden en bewaar halsters en touwen nabij de staldeuren. Geconcludeerd kan worden dat de belangrijkste pijlers bij de preventie van brand zijn: gebruik je gezonde verstand, onderhoud de stal en verminder brandhaarden en brandstoffen. Hiermee kunnen veel branden voorkomen worden. Meer informatie op www.paardenkenniscentrum.nl

Rhinopneumonie is een vorm van herpes die vaak voorkomt bij paarden in Nederland. Het rhinopneumonie-virus Alle paarden in Nederland komen regelmatig met het rhinopneumonie-virus in contact. Paarden worden meestal al op zeer jonge leeftijd, de eerste weken tot maanden van het leven, al besmet met het virus. Deze paarden tonen vaak geen ziekteverschijnselen, maar de infectie kan zich op een later moment manifesteren. Bijvoorbeeld als paarden een tijdje stress hebben door transport of intensieve training of wanneer ze door andere oorzaken minder weerstand hebben.

Je hebt het equine herpesvirus type 1(EHV-1) en equine herpesvirus type 4 (EHV-4). EHV-4 blijft vaak in de neus, maar EHV-1 kan in een tweede fase via de bloedbaan naar de organen verspreiden. Als het virus in de baarmoeder van een drachtige merrie komt, kan dit een abortus veroorzaken of de geboorte van een dood of zwak veulen. Zowel EHV-1- als EHV-4-virusdeeltjes verspreiden zich via snot. Als een besmet paard hoest of proest, verspreidt het virus zich snel. Een paard kan besmet worden door met een ander besmet paard in een slecht geventileerde ruimte te staan. Ook indirect contact via voederbak of drinkbak kan besmetting veroorzaken. Het virus overleeft normaal gesproken niet lang buiten het paard. Bij een abortus veroorzaakt door EHV-1 zijn het veulen, het vruchtwater, de placenta en het bloed heel gevaarlijk omdat die veel virusdeeltjes bevatten.

Paarden zijn sociale dieren en hebben maatjes nodig in de wei! Paarden zijn echte kuddedieren. En hoewel jij vast heel lief voor je paard kan zijn, wil hij toch ook echt een soortgenoot waarmee hij lekker sociaal kan zijn.

Een kudde paarden is zeer hecht en kent een hiërarchie. Een nieuweling heeft daarom echt de tijd nodig om zijn plek te vinden in de kudde. Hij heeft een plekje nodig waar hij zich soms kan terugtrekken. Het helpt ook om de paarden eerst aan elkaar te laten wennen door ze in twee aangrenzende weiden te zetten.

Paarden vertonen veel gedragingen waarmee onderlinge dominantie wordt aangegeven, bijvoorbeeld het ‘neuzen’, waarbij de paarden contact hebben met de neus. Ook kunnen paarden dreigen met bijten, hun neus optrekken, op een bepaalde manier hinniken en slaan met het voorbeen om hun positie binnen de groep te laten zien. Onderdanigheid wordt getoond door met enigszins versnelde pas, met het hoofd omlaag en met de staart tegen het lichaam, scheef weg te lopen.

In het Allard Pierson Museum in Amsterdam is tot half september de dubbeltentoonstelling Paard & Ruiter – Van Homerus tot Djenghis Khan te zien. De impact van paard en ruiter in de Griekse wereld en Centraal Azië staat centraal in deze tentoonstelling. Daarbij worden twee culturen onder de loep genomen: een nomadisch, vroeger gevreesd, volk op de steppen van Azië, en een stedelijke, invloedrijke samenleving rond de Middellandse Zee die wij kennen als de bakermat van onze huidige Westerse beschaving. Deze twee tot de verbeelding sprekende culturen hebben als iconische start- en eindpunten Homerus en het Mongoolse wereldrijk van Djenghis Khan.

Het Griekse deel van de tentoonstelling toont de opkomst en het gebruik van het paard als rijdier en statussymbool, grofweg vanaf het Troje van Homerus tot en met Alexander de Grote, tussen 1300 en 300 voor Christus. Het Mongoolse gedeelte toont recentelijk opgegraven archeologische vondsten, afkomstig uit rotsgraven in Mongolië. Deze vondsten uit de zevende tot de veertiende eeuw na Christus zijn uitzonderlijk goed bewaard gebleven. Het gaat om muziekinstrumenten, kleding, wapens en natuurlijk zadels en paardentuig. In deze periode begon – dankzij de introductie van de stijgbeugel – de opmars van de steppevolkeren, die een hoogtepunt kende in 1206, met de stichting van het Mongoolse Rijk door Djenghis Khan, één van de grootste rijken uit de wereldgeschiedenis. Het geeft een beeld van een samenleving waar mens en paard een eenheid vormden. Zie voor meer informatie www.allardpiersonmuseum.nl.

Als je konijn is bevallen dan weet ze van nature hoe ze voor haar kleintjes moet zorgen. Als je de kleintjes wilt aaien dan kun je het beste eerst moederkonijn aaien.

Je kijkt er al een tijdje naar uit: je konijn is zwanger en je bent nieuwsgierig naar de kleintjes. Je konijn heeft intussen zelf een nestje voor haar jongen gemaakt van stro, hooi en haren die ze uit haar buik getrokken heeft. Zijn de kleintjes geboren, en wil je iets van het nestje verplaatsen om de kleintjes te zien, aai dan eerst even het moederkonijn. Dan heb je haar geur aan je handen en ruikt ze later niks vreemds aan haar jongen.

Je konijn weet van nature wat ze moet doen om haar kleintjes te voeden en te verzorgen. Zelf hoef je dus niet zoveel te doen. De moeder laat de jongen twee keer per dag drinken en dat is genoeg. Zorg er wel voor dat zij zelf genoeg eten en drinken heeft. Als er een konijntje overlijdt, zal de moeder het jong uit het nest halen. Soms doet ze dat niet, en dan moet je het er zelf uithalen. Konijntjes worden kaal geboren, de vacht begint pas enkele dagen na de geboorte te groeien. Na ongeveer 10 dagen gaan de oogjes open en beginnen de kleintjes hun omgeving te ontdekken en voor het eerst rond te huppelen.

Welke kinderboerderij gaat in 2012 het best met de konijnen om die er leven en krijgt de Snuffelaward? Jij kunt een handje meehelpen! Konijnen op kinderboerderijen Door kinderboerderijen regelmatig te bezoeken en de beheerder te voorzien van informatie hoe het beter kan wil de Stichting KonijnenBelangen, met als beschermheer Dick Bruna, proberen te bereiken dat alle konijnen het goed krijgen op kinderboerderijen. Dit doet de stichting omdat er nog veel kinderboerderijen zijn waar konijnen nog steeds in draadgazen kooien gehouden en/of in te krappe konijnenflats. De stichting zoekt nog ‘inspecteurs’ om de kinderboerderijen te bezoeken.

De vrijwilligers die de kinderboerderijen bezoeken vullen een vragenlijst in over de kinderboerderij. Aan de hand van de antwoorden die gegeven worden op de vragenlijst komt er een totaalscore uit. De totaalscores van alle kinderboerderijen worden naast elkaar gelegd en de boerderij met de hoogste score zal dan van de Stichting KonijnenBelangen de Snuffelaward uitgereikt krijgen. Iedereen vanaf twaalf jaar kan zich aanmelden als inspecteur. Inspecteren kan tot september 2012. Kijk voor meer informatie op www.konijnenbelangen.nl.

Konijnen hebben lange achterpoten, lange oren en grote ronde ogen. Hun vacht varieert van lichtbruin tot donkergrijsbruin. Ze zijn 1 tot 2,5 kilo zwaar. Ze worden vaak aangezien voor hazen, omdat ze veel op elkaar lijken. Hazen zijn echter groter, ze hebben grotere poten en langere oren.

Konijnen leven in groepen, in holen (burchten) en hebben daarom een hekel aan zware kleigrond of natte bodems. Ze hebben een voorkeur voor halfopen landschappen, waar ze kunnen grazen op open terreinen met veel overzicht en uitrusten in bosjes en struiken. Konijnen zijn voornamelijk in de schemering en in de nacht actief.

Konijnen zijn echte vegetariërs en hebben grote invloed op de vegetatie. Ze eten vooral scheuten en wortels van grassen en kruiden, en twijgjes van jonge struiken en bomen. Omdat konijnen ruim voldoende vocht kunnen halen uit hun voedsel, hoeven ze vrijwel niet te drinken. Als ze in de buurt van landbouwgewassen wonen, dan zullen ze (als ze de kans krijgen) ook graag van de sla, kool, wortelen en andere groenten snoepen. Hoewel konijnen gemiddeld wel vijf jaar oud kunnen worden, halen ze dat in Nederland zelden. De belangrijkste doodsoorzaken van konijnen zijn de jacht en besmettelijke ziekten. Daarnaast sterven er dieren in het verkeer en als prooi van roofdieren. Omdat konijnen schade kunnen veroorzaken aan land- en tuinbouwgewassen, mogen ze het hele jaar bejaagd worden.

Oplossingen moeten gevonden worden in bescherming van gronden door preventieve maatregelen zoals afscherming, schrikdraad en het vinden van een goede balans tussen prooi- en roofdieren op de landerijen. Die balans is er nu niet, omdat er ook gejaagd wordt op de roofdieren die hazen en konijnen als prooidieren hebben, bijvoorbeeld de vos. Verder kan gedacht worden aan verjaging, voortplantingsregulatie en het onaantrekkelijk maken van gebieden door bepaalde begroeiing. De Dierenbescherming vindt het onbegrijpelijk dat een diersoort die zo sterk afneemt in aantal en in bepaalde regio's zelfs is uitgestorven, het hele jaar door vrij bejaagd mag worden. Er kan geen sprake van zijn dat konijnen gedurende het hele jaar in het gehele land veelvuldig belangrijke schade veroorzaken. Daar waar konijnen nog in grote aantallen voorkomen en schade niet door alternatieven kan worden voorkomen, biedt lokaal maatwerk in de vorm van een ontheffing voldoende mogelijkheden om schade te bestrijden.

Het voorkomen van schade is meestal gericht op het doden van de dieren. Het daarbij veroorzaakte dierenleed is dan helaas vaak van ondergeschikt belang. De Dierenbescherming vindt dat oplossingen vooral in preventie en alternatieve schadebestrijding gezocht moeten worden. Denk aan het afschermen van terreinen en gewassen met behulp van rasters, bedrading, schrikdraad, kunststof manchetten, afleidend voeren en dergelijke. Daarnaast is het van belang om een goede balans te vinden tussen prooi- en roofdieren (vaak worden roofdieren van konijnen intensief bestreden, zoals bijvoorbeeld de vos). Bron: Dierenbescherming.nl

Ook slangen kunnen flink ziek worden van wormen. Wormen bij slangen Het is soms lastig om zelf vast te stellen of je slang last heeft van wormen. Hij kan een aantal symptomen krijgen, zoals verminderde eetlust, slijm in de bek, bultjes op de huid en braken. Door de afvalstoffen die de wormen afscheiden, kunnen er allergische reacties in je slang optreden. Bovendien doen de wormen zich te goed aan het eten dat eigenlijk voor de slang bedoeld is, waardoor je slang kan vermageren. Wormen kunnen ook een flinke longontsteking veroorzaken.

Je kunt in de ontlasting van je slang soms wel wormen vinden, maar dit is niet altijd het geval. Om zeker te weten of je slang inderdaad last heeft van wormen, moet je hem laten onderzoeken door de dierenarts. Hij kan bepalen of en welke worm er in jouw slang huist en vervolgens een behandeling starten. Worminfecties van het maagdarmkanaal worden doorgaans veroorzaakt door rondwormen, lintwormen of platwormen. Huidwormen veroorzaken vaak bultjes op de huid van je slang.

Een goede temperatuur en luchtvochtingheid zijn erg belangrijk voor het welzijn van je reptiel, omdat het stress verminderd en mogelijke ziekten en aandoeningen hetlpt te voorkomen. Een terrarium is een aquarium zonder water (aqua) maar met een landgedeelte (terra). Als terrariumliefhebber wil je natuurlijk een zo natuurgetrouw mogelijke biotoop nabootsen. Met biotoop bedoelen we dat je de leefomgeving van het te houden dier nabootst. Belangrijke onderdelen in een terrarium is het eerder besproken licht, maar ook de temperatuur en de luchtvochtigheid zijn zeer belangrijk.

Quote: “Handhaving van de juiste temperatuur en luchtvochtigheidsgraad helpen je reptielen om goed te verteren en metaboliseren, beter te eten en gemakkelijker vervellen.” Anders gezegd: de juiste temperatuur en luchtvochtigheid helpen om stress te verminderen en om mogelijke ziekten en aandoeningen te voorkomen bij je reptiel, amfibie of geleedpotige. En juist die temperatuur en luchtvochtigheid worden zo enorm onderschat! Dieren moeten niet te droog gehouden worden, maar een te hoge luchtvochtigheid is voor het dier al even schadelijk. Insecten verschimmelen, zoogdieren krijgen problemen met de ademhalingsorganen en bij amfibieën en reptielen wordt de huid aangetast. Laat je daarom goed adviseren over licht, temperatuur en luchtvochtigheid in het terrarium specifiek afgesteld op jouw dier. De zomer is begonnen, we gaan met vakantie en het makkelijke van "sommige" terrariumdieren is dat ze niet iedere dag hoeven te eten. Ideaal, kunnen we makkelijk een paar dagen weg, toch…? Zorg voordat je weg gaat dat je de verzorging van je huisdier overlaat aan een verzorger die hier ervaring mee heeft. Wat vaak vergeten wordt is dat naarmate het warmer wordt de temperatuur in het terrarium stijgt en de luchtvochtigheid drastisch kan zakken. Dit kan direct invloed hebben op het welzijn van je huisdier. Voordat je weggaat is het belangrijk om te weten hoe deze waarden ervoor staan in het terrarium. De tempratuur kunnen we meten met een thermometer en de luchtvochtigheid met een hygrometer. Wesdijk adviseert de JBL Terracontrol omdat dit product werkt op zonne-energie. Hierdoor hoeven er nooit batterijen vervangen te worden. De Terracontrol meet temperatuur én luchtvochtigheid. Check voor je vertrekt het weer voor de aankomende dagen. Stel dat het erg warm wordt, schakel dan èèn of meerdere warmte bronnen uit. En wie het helemaal goed wilt doen kan overwegen een nevelinstallatie aan te schaffen die geprogrammeerd kan worden, zodat het terrarium automatisch gesproeid wordt. Voor deze producten én goed advies verwijs ik jullie graag door naar de betere reptielenspeciaalzaak. Chris Grochal Wesdijk B.V.

Maar liefst 500.000 personen volgen online het lief en leed van Nederlandse wilde vogels. Het grootste vogelwebcamproject ter wereld, beleefdelente.nl, zit op recordkoers. Dit project van Vogelbescherming Nederland heeft nu al meer dan een half miljoen unieke bezoekers getrokken. Vorig jaar bleef de teller aan het eind van het project steken op ruim 1,1 miljoen. Traditioneel trekt de site nog een hoop nieuwe bezoekers in de laatste weken van het project, als er veel jonge vogels uitvliegen.

Zeer succesvol is ook de mogelijkheid om vogels te ‘adopteren’. Inmiddels is dat de duizend adopties gepasseerd. Bezoekers van de site adopteren voor een bepaald geldbedrag een vogel van Beleefdelente.nl. Daarvoor krijgen ze een certificaat en maken ze kans op een excursie. Het geld gebruikt Vogelbescherming voor beschermingsactiviteiten, zoals zenderonderzoek. Donderdag 19 april is dit seizoen de meest populaire ‘webcamdag’ geweest. Toen trok de website 58.741 unieke bezoekers. Niet verwonderlijk, want nu de lente intreedt, nemen de belevenissen toe. Veel bezoekers leven intens mee met de slechtvalk. Het vrouwtje heeft enorme ruzie met een vreemde slechtvalk en dat leidt tot spectaculaire gevechten. Bovendien probeert de vreemde slechtvalk de eieren kapot te pikken. De ooievaar trekt ook veel bekijks. Daar zijn nu alle vijf eieren uitgekomen. Dat stadium zijn de jonge oehoes al voorbij. De kuikens van deze grote roofvogel verlaten constant het nest om de omgeving te ontdekken. Ook doen ze al oefeningen om straks goed te kunnen jagen.

Beleef de Lente is het webcamproject van Vogelbescherming Nederland. Voor het zesde jaar op rij heeft de natuurvereniging camera’s in en om vogelnesten gehangen om zo het vogelleven in het broedseizoen op de voet te kunnen volgen. De camera’s blijven aan tot 1 juli.

Oehoes, een uilensoort, kunnen wel zeventig jaar oud worden! Er zijn nog maar enkele wilde exemplaren in Nederland te vinden.

De oehoe (Bubo bubo) is een van de grootste uilensoorten ter wereld. Het mannetje wordt ruim 60 centimeter lang en kan een spanwijdte bereiken van maximaal 160 centimeter. Nog opvallender is het vrouwtje, dat kan wel bijna 70 centimeter lang worden, met een spanwijdte tot 190 centimeter! Opvallend aan de oehoe zijn de grote ogen en zijn lange oorpluimen. De oehoe beschouwt veel andere vogelsoorten als een mals hapje. In zijn buurt zijn onder meer kraaien, eksters, kauwen, duiven en andere kleinere uilensoorten niet veilig. Dat geldt ook voor dieren als muizen, ratten en egels. De oehoe kan urenlang stil als een standbeeld op een uitkijkplaats blijven zitten tot er een prooi langskomt.

Twee jaar geleden veroorzaakte een ontsnapte oehoe veel onrust in de omgeving van Alphen aan den Rijn. Hij belaagde honden, katten en konijnen. Uit het gedrag van deze oehoe bleek dat het om een getrainde vogel ging die in gevangenschap geboren was. De dierenambulance heeft de ontsnapte oehoe uiteindelijk kunnen vangen. Hij kreeg de naam van de jongen die hem gevonden had: Lev. In overleg met de dierenambulance en de overheid is besloten de oehoe een onderkomen te geven in vogelpark Avifauna. En daar is hij onlangs vader geworden. Lev verdedigt zijn nest fanatiek en ook het vrouwtje verliest het nest geen seconde uit het oog.

Op de Sallandse Heuvelrug zijn onlangs vijf korhoenders uit Zweden losgelaten om de vogelsoort in Nederland te behouden. Het verplaatsen van de korhoenders van Zweden naar Nederland is een initiatief van Vogelbescherming Nederland, provincie Overijssel, Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten. De vier hanen en één hen zijn gevangen in het noorden van Zweden en direct naar Nederland vervoerd om ze zo min mogelijk te verstoren. De korhoenders vlogen na het openen van de transportboxen meteen de hei op, hun vrijheid tegemoet. Het bijplaatsen van de korhoenders is een ultieme poging om deze vogelsoort voor Nederland te behouden. De huidige populatie bestaat momenteel uit slechts twee hanen en acht à tien hennen. Het bijzetten van de korhoenders uit Zweden moet verdere inteelt voorkomen en zo de overlevingskans van de vogel in Nederland vergroten.

Het is voor het eerst in Nederland dat er wilde exemplaren van het korhoen worden bijgezet. Bij een vergelijkbaar project in het Rhön-gebied in Duitsland zijn de voorlopige resultaten hoopgevend. Eerdere experimenten met het uitzetten van gefokte korhoenders waren niet succesvol. De korhoenders uit Zweden zijn voor het loslaten uiteraard nauwkeurig onderzocht. Eén haan en één hen van de groep zijn bovendien uitgerust met een zendertje. Volgend jaar zullen er nog eens zo’n twintig korhoenders worden verplaatst van Zweden naar Nederland. Na twee jaar moet het onderzoek klaar zijn. Dan wordt bepaald of het project wordt voorgezet of niet.

Onder de groep van de levendbarende vissen behoren een aantal zeer populaire, makkelijk houdbare aquariumvissen als de platy, zwaarddrager en het guppy, maar ook een aantal niet zo bekende aquariumvissoorten als het halfsnavelbekje en de bijzondere vierogenvis behoren tot deze groep. Deze variatie maakt dat elke aquariumliefhebber, beginner of gevorderd, onder de levendbarenden interessante soorten zal vinden

Je hebt twee verschillende soorten levendbarende vissen, de echt levendbarenden (vivipaar) en de eierlevendbarenden (ovovivipaar). Het verschil zit hem in de manier hoe de embryo’s gevoed worden. De eitjes worden bij deze vissen bevrucht in het vrouwtje en groeien hier uit tot kleine visjes. Bij vivipare vissen krijgen de embryo’s zowel voeding uit de dooierzak van het ei als van de moeder zelf. Bij ovovivipare vissen bestaan het voedsel alleen uit de dooierzak.

Doordat bij deze soorten de vrouwtjes inwendig moeten worden bevrucht hebben de mannetjes speciale anaalvinnen waarmee ze in het vrouwtje kunnen komen. Je ziet dan ook vaak bij deze visjes dat de mannetjes erg actief achter de vrouwtjes aan jagen. Bij veel soorten wordt een deel van het sperma dat bij het vrouwtje wordt ingebracht niet direct gebruikt, maar opgeslagen in het lichaam, zodat het op een later moment alsnog gebruikt kan worden. Hierdoor kunnen vrouwtjes nog jongen krijgen als ze al een tijdje zonder mannetjes gehouden worden. Wil je meer weten over deze interessante vissengroep? Kijk dan op de website van het LICG.

De gatenziekte is een vervelende ziekte, waarbij je vis kleine gaatjes in zijn huid krijgt, vooral op zijn kop. De naam zegt het al, bij de gatenziekte krijgt je vis kleine gaatjes in zijn huid, vooral op zijn kop. In een later stadium worden het grote gaten, waardoor bacteriën en schimmels hun kans krijgen om veel schade aan te richten. Ook komt er pus uit zijn ogen en later uit de ontstane gaten. Het zijn vooral cichliden die te maken krijgen met deze ziekte, die, als je er vroeg bij bent, overigens nog wel genezen kan worden.

De ziekte zou ontstaan door een invasie van parasieten, die voedingsstoffen aan de vis onthouden. Hierdoor verzwakt zijn afweersysteem en ontstaan er gaatjes en vervolgens infecties. Een verkeerde watersamenstelling, een vies aquarium, slecht voedsel en stress kunnen bijdragen aan het ontstaan van de ziekte. Dit zijn zaken waar de aquariumhouder zelf iets aan kan doen.

Pijlstaartroggen kunnen met hun lange staart vijanden flink verwonden.

De pijlstaartrog brengt een groot deel van de dag door verstopt onder een laagje zand. Het is een mooie camouflage: vaak zijn alleen de ogen, spuitgaten en staart te zien. Als hij zich bedreigd voelt, schiet hij pijlsnel met krachtige slagen van zijn enorme vleugelachtige borstvinnen vooruit.

Hoewel pijlstaartroggen vredelievend zijn, kan het toch gebeuren dat ze mensen aanvallen. Bijvoorbeeld als zwemmers per ongeluk op een ingegraven dier trappen. Door een klap of steek met de staart kunnen ze mensen ernstig verwonden. De stekel van een pijlstaartrog is giftig en zit in zijn lange staart. Zodra hij zich aangevallen voelt, zwiept hij met zijn staart heen en weer en wordt zijn stekel ‘geactiveerd’. De bekendste aanval van een pijlstaartrog op een mens was die op Steve Irwing. De Australische dierenkenner, natuurbeschermer, documentairemaker en presentator overleed in 2006 na een steek van een pijlstaartrog in de borststreek.

We gaan verder met de serie over het inrichten van het aquarium. Deze keer gaan we het filter in werking stellen en het aquarium vullen met water. Ook gaan we het aquarium beplanten. Wesdijk adviseert een JBL buitenfilter. Dit is een kwaliteitsfilter die in verschillende typen te krijgen is. JBL filters zijn door de fabriek al gevuld met filtermateriaal en dus gebruiksklaar. Bij de pomp zit een goede gebruikershandleiding, waarmee je zonder problemen het filter kunt installeren. Dit is werkelijk heel eenvoudig.

Na het drogen van de achterwand kan het aquarium gevuld worden met water. Doe dit door met een tuinslang door het filter, of door de straal te richten op een diep aardewerken bord wat op de bodem staat. ‘t Mooiste is om het water direct op een temperatuur van 25°C in het aquarium te laten lopen. Heeft u geen mogelijkheid om met een tuinslang te vullen, gebruik dan een schone (!) emmer. Giet het water echter wel heel voorzichtig op het bord, want als het te hard over het bord op de bodem loopt, kan het mogelijk het zand en zelfs de voedingsbodem doen opdwarrelen. Dit vertroebelt het water enorm. Vul het aquarium tot ca. 5 cm onder de rand, zodat hierna, zonder dat het aquarium overstroomt, de plantjes gepoot kunnen worden. Na het vullen is het tijd om de benodigde hoeveelheid waterconditioner en bacteriecultuur toe te voegen. Dit zorgt dat het water geschikt wordt voor vissen en micro-organismen.

Een goede aquariumspeciaalzaak biedt je een kant en klaar plantenschema aan. Een ideale basis om mee te beginnen. Het assortiment is samengesteld uit langzaam en snelgroeiende planten en voor-, midden- en achtergrondplanten. Pak de planten voorzichtig vast en druk ze zachtjes in de bodem. Verwijder de loodjes en/of de potjes van de plantjes. Met zo’n schema krijg je direct een professioneel resultaat. Natuurlijk kun je ook naar eigen inzicht planten toevoegen. Onthoud dat voor een goed functioneren van je aquarium minimaal 70% van de bodem begroeid moet zijn met planten. Het (te) langzaam opbouwen van een plantenbestand verhoogd het risico op algvorming. Als je klaar bent met het beplanten kunt je jouw aquarium bijvullen tot de maximum vullijn. Houdt er rekening mee dat er altijd plantjes zullen zijn die gewoon niet aanslaan. Vervang ze voor een soortgelijke. Vergeet vooral niet te genieten van deze prachtige hobby! Volgende keer ga ik je meer vertellen over verlichting en de juiste waterwaarden, die belangrijk zijn om vissen te houden... Floris Wesdijk Wesdijk B.V. Barendrecht

Keizersvissen zijn meestal planteneters. Ze hebben fijne, borstelachtige ‘tanden’, waarmee ze algen van het rif schrapen. Keizersvissen leven in ondiepe tropische en subtropische wateren, meestal bij koraalriffen. Ze hebben fijne, borstelachtige ‘tanden’, waarmee ze algen van het rif schrapen. Zo houden ze samen met andere vissen de algengroei op koralen binnen de perken. Het gebied waarin ze hun eten bij elkaar ‘scharrelen’, verdedigen ze – alleen of als groep – doordat ze met hun prachtige kleuren andere vissen afschrikken.

Er bestaan meer dan zeventig soorten keizersvissen. Grotere soorten eten ook dieren. Dit kunnen zij doen doordat ze sterke, snavelachtige kaken hebben. Ze lusten graag een hapje krab, wormen en andere kleine dieren. Sommige soorten eten koraalpoliepen, anemoonachtige dieren die het rif opbouwen. De netelcellen in de polieptentakels die ervoor zorgen dat andere vissen uit de buurt blijven, lijken de keizersvissen nauwelijks af te schrikken.

Karpers hebben voorkeur voor ondiep water met een modderige bodem en veel planten. Karpers worden al duizenden jaren gekweekt als siervis. Wilde karpers leven vooral in grote rivieren, maar doen het ook goed in een andere omgeving. _________________________________________________________________________________________ Lievelingseten van de Karper Karpers vinden hun voedsel op de bodem, waar ze de vier baarddraden rond hun bek gebruiken om wormen, insectenlarven en kreeftjes op te sporen. Ook lusten ze graag waterslakken, zoetwatermossels en plantaardig voedsel. Soms komen ze naar de oppervlakte om daar eten te zoeken, vooral insecten. De vissen hebben speciale keeltanden die het voedsel vermalen. Een vrouwtjeskarper kan wel tot twee miljoen eieren afzetten. De eitjes plakken vast aan bladeren van waterplanten. Veel van deze eitjes worden opgegeten door andere waterdieren. Na zes tot tien dagen komen de overgebleven eitjes uit. De kleine karpers blijven de eerste tijd dicht bij de oever, waar ze vaak nog een prooi zijn voor grotere vissen.

Piranha's (familie Serrasalmidae) zijn zogenaamde Karperzalmen, een groep vissen waartoe veel aquariumvissen behoren, zoals de Neon Tetra. Er zijn meer dan 20 soorten beschreven, verdeeld over vier geslachten. Vier soorten, alle behorend tot het geslacht Serrasalma (o.a. Serrasalma niger en Serrasalma naterreri) kunnen gevaarlijk zijn voor de mens. Van nature komen ze alleen in een groot deel van Zuid-Amerika voor.

De naam 'piranha' is van Indiaanse oorsprong en betekent 'vis met tanden'. Dat is niets teveel gezegd. In elke helft van de boven- en onderkaak staan zes tot zeven vlijmscherpe tanden. De tanden staan dicht opeen en zijn in verhouding tot de kop bijzonder groot. In hun bouw lijken ze veel op de tanden van een haai. Net als bij de witte haai - de grootste roofvis - zijn de zijkanten van de tanden bezet met fijne kartels. Deze kartels zijn ideaal om vlees te snijden; ze maken van de piranha als het ware een zwemmend slagersmes. Een piranha beschikt over relatief korte kaken. De onderkaak steekt echter ver uit. Daardoor kunnen piranha's hun tanden toch goed in het vlees van een dier zetten en grote happen nemen. Piranha's zijn berucht om hun vraatzucht. Rottend vlees dat zich in het water bevindt windt piranha's enorm op, omdat van het rottende vlees sterke geurstoffen afkomen. Piranha's reageren bijzonder sterk op de geur van bloed, wondvocht en rotting, net als haaien. Waarschijnlijk werken de geurstoffen als chemische prikkels die de vissen plotseling in een roofzuchtige staat brengen.

Piranha\'s zijn alleen in groepsverband gevaarlijk. Vooral in vuil water kunnen de dieren aggressief zijn, omdat vuil water geursporen bevat die onder meer van rottend vlees afkomstig kunnen zijn. Dat wekt bij piranha\'s agressiviteit op. Op plekken met schoon water zijn piranha\'s doorgaans rustig en kan men er gewoon tussen zwemmen. Maar iemand die met een open wond in het water zwemt zal een geurspoor in het water brengen. Piranha\'s die dit geurspoor oppikken raken in staat van opwinding en kunnen de zwemmer aanvallen. Er zijn veel gevallen bekend van mensen die door piranha\'s zijn gebeten. Ze hielden er echter geen blijvend letsel aan over. Voor zover bekend is er nog nooit een zwemmer door piranha\'s opgegeten.

De meeste piranhasoorten voeden zich met vis, maar rond kadavers scholen ook altijd piranha\'s samen. Een school piranha\'s is in staat om een kadaver in korte tijd tot op het bot kaal te kluiven. Niet alle piranhasoorten zijn vleeseters; de Pacu is een vegetarische piranhasoort. Hij voedt zich voornamelijk met noten, die hij met zijn stompe tanden en krachtige kaken zonder moeite kraakt. bron: www.natuurinformatie.nl

Als je huisdieren hebt kun je niet zomaar weg gaan. Je moet altijd zorgen dat je huisdier goed verzorgd achter blijft.

Als je op vakantie gaat kun je konijnen en knaagdieren laten verzorgen door een oppas die bij je thuis komt, maar ze kunnen ook bij sommige pensions worden ondergebracht. Je kunt je dieren ook, met eigen hok, laten logeren bij familie of vrienden.

Voor chinchilla's en andere stressgevoelige dieren is het beter als ze in hun eigen vertrouwde omgeving blijven. Komt de oppas thuis, vraag dan of deze de dieren ook even in de gaten houdt tijdens het eten.Zo kan hij of zij merken of de dieren gezond zijn. Geef duidelijke instructies over wat de dieren wel en niet mogen eten, bij veel van deze dieren kan te veel of verkeerde voeding al snel ziekte veroorzaken. Een andere mogelijkheid is om via de Landelijke Oppas Centrale een betaalde oppas in huis te nemen. Je huis wordt dan door andere mensen bewoond en zij zorgen tegen een kleine vergoeding voor je huisdier. Maak ruim van tevoren kennis met elkaar om te zien of het klikt.

Het is verstandig om niet alleen te vertellen hoe je dier verzorgd moet worden, maar dit ook op te schrijven. Sta ook stil bij minder leuke dingen die onverwacht kunnen gebeuren. Zo kan je dier ziek worden of komen te overlijden. Bespreek wat je in dat geval van de oppas verwacht. Wil je dat de oppas contact met je opneemt of je pas bij thuiskomst op de hoogte brengt? Laat ook het telefoonnummer en adres van de dierenarts bij de oppas achter. Kijk bij licg.nl voor meer tips over vakantie en huisdieren.

We kennen allemaal de hamster als huisdier. Maar waar komt dit knaagdiertje eigenlijk vandaan? Wilde hamsters komen voor in Midden- en Zuid-Europa, het Midden-Oosten, Rusland en China. Ze behoren tot een onderorde van muisachtigen, de Myomorpha, waar ook ratten, gerbils en muizen onder vallen. Over het algemeen hebben de meeste hamsters een brede kop met relatief grote ogen. Opvallend zijn de relatief grote wangzakken waarin hamsters voedsel kunnen verzamelen. Het lichaam is gedrongen, breed en kort. Vaak zijn de vrouwtjes groter en zwaarder dan de mannetjes. De meeste hamsters worden twee tot drie jaar oud. De meeste soorten houden van planten en lusten ook wel ongewervelde dieren als tussendoortje. Hamsters zijn echte verzamelaars en bouwen in hun holen een grote voorraad eten op.

De populairste hamstersoort om te houden als huisdier is de Syrische hamster. Deze werd in 1839 ontdekt door de Britse zoöloog George Robert Waterhouse. Ook de Russische dwerghamster is erg geliefd als huisdier.

Als je een cavia aanschaft, is het wel handig om te weten of het een mannetje (beertje) of vrouwtje (zeugje) is. Zeker als je al meerdere cavia’s hebt! Om te voorkomen dat je kleine caviaatjes krijgt, moet je zeker weten of je mannetjes- of vrouwtjescavia’s aanschaft. Ook al krijg je een garantie en advies van de dierenwinkel, het is altijd goed om even zelf te checken wat het geslacht is van de cavia.

Het checken is niet zo moeilijk en kan al vanaf de geboorte worden gedaan. Is de beer volwassen, dan zie je duidelijk zijn teelballen zitten. Bij jonge beertjes zie je iets boven de anus een rond gaatje voor de penis. Vaak komt de penis tevoorschijn als je voorzichtig net boven het gaatje drukt. Bij het vrouwtje ziet het er allemaal heel anders uit. Het vrouwtje heeft een y-vormige opening. Als je nog geen ervaring hebt met het bepalen van het geslacht van een cavia, vraag dan aan een fokker of een dierenarts het een keer voor te doen.

Ratten hebben veel beweging nodig. Daarom is een ruime kooi broodnodig. Ratten houden van klimmen en klauteren. Je doet ze daarom veel plezier met een grote kooi. Eigenlijk kan de kooi niet groot genoeg zijn. Als je twee ratten hebt, moet de kooi minimaal 70x45x60 cm zijn, maar groter is dus altijd beter. Verder is het belangrijk dat de kooi goed wordt ingericht. Zet bijvoorbeeld een huisje en een rattentoiletje neer. Maak plateaus en hang speeltjes en hangmatjes op. De meeste ratten worden in traliekooien gehouden met een kunststof bak onderin. Let er dan wel op dat de tralies niet te ver uit elkaar staan, zodat de ratjes niet kunnen ontsnappen. De kunststofbakken zijn makkelijk schoon te maken met een sopje.

Ratten hebben gevoelige luchtwegen, maak daarom zeer regelmatig de bak schoon. Zorg ook voor een rand van plexiglas rondom de kooi. Dat scheelt jou veel schoonmaakwerk. Ratten hebben er namelijk een handje van hun bodembedekking uit de kooi te gooien. De plaats van de kooi is ook erg belangrijk. Zet de kooi op een koele plek, zonder tocht, en als het kan op een verhoging. Ratten zijn prooidieren en voelen zich op de grond eerder bedreigd. Bovendien is er laag bij de grond meer tocht en dat is niet goed voor de gezondheid van de rat.

Produceert jouw chinchilla geen keutels meer? Dan heeft hij misschien last van een ernstige verstopping! Als je chinchilla alleen kleine keutels produceert, zo klein als speldenknopjes, of hij poept helemaal niet meer, dan is er sprake van een ernstige verstopping. Dat kan gevaarlijk zijn. Je chinchilla kan dan namelijk overlijden aan een zogenoemde darmstilstand. Je kunt zelf een aantal maatregelen nemen om zijn darmen weer op gang te helpen.

Geef je chinchilla geen hooi, pellets of andere lekkernijen meer en ook geen extra ruwe vezels. Dit is normaal gesproken wel erg goed voor de spijsvertering, maar bij verstopping werkt dit voer averechts. Een stukje gedroogde pruim of een stukje zure appel kan juist wel helpen bij de stoelgang. Ook kan het zijn dat je chinchilla meer beweging nodig heeft. Laat hem daarom elke dag minstens een halfuur uit de kooi. Wat ook wordt aangeraden, is je chinchilla een beetje paraffineolie te geven. Dit is te koop bij onder meer de apotheek. Geef heel weinig, aangeraden wordt 0,2 ml. Je kunt de paraffineolie toedienen uitgesmeerd op een stukje appel of met een spuitje in zijn bekje. Vertrouw je het toch niet helemaal? Ga dan snel naar de dierenarts!

Suikerziekte, blaasontsteking, overbelasting van gewrichten, slechte conditie: overgewicht bij je kat kan voor veel ellende zorgen.

Het werkt net zoals bij mensen: als je kat meer calorieën opneemt dan hij verbruikt, wordt hij langzaam dikker. De energie wordt opgeslagen als vet. Het lichaam probeert wel een balans te vinden, maar sommige risicofactoren zorgen ervoor dat dit natuurlijk evenwicht verstoord wordt en dan neemt het gewicht toe. Een gecastreerde kat bijvoorbeeld heeft een grotere kans op zwaarlijvigheid dan een niet-gecastreerde kat. Dit komt omdat het energieverbruik daalt, waardoor de kat minder voedsel nodig heeft.

Ook een kat die (tijdelijk) niet zoveel beweegt, heeft kans dik te worden. Verder zijn de wat oudere katten, die toch wat minder gaan bewegen dan in hun jonge jaren, ook een risicogroep. Echt oude katten hebben juist weer een neiging tot ondergewicht. Een geleidelijke, gecontroleerde gewichtsafname is het beste voor je kat. Bespreek daarom met de dierenarts een plan van aanpak. Er zijn speciale dieetvoedingen ontwikkeld die genoeg eiwitten bevatten maar weinig vet en koolhydraten. Hierdoor valt je kat af, terwijl hij toch genoeg voedingsstoffen binnenkrijgt. Behalve gezond eten is ook meer lichaamsbeweging goed voor je kat.

Reisziekte wordt veroorzaakt door vocht in de holten van je kat, dat door de rijdende auto in beroering wordt gebracht. Het evenwichtsorgaan van een kat bestaat uit holten die met vocht zijn gevuld. De beweging van een rijdende auto brengt het vocht in beroering, dit wordt als signaal naar de hersenen toegestuurd. Als een kat niet naar buiten kijkt is er een verschil tussen waarneming en de signalen, dat veroorzaakt reisziekte. Huisdieren worden in de auto onrustig, opgewonden, gaan kwijlen en gaan vaak braken.

Katten gaan meestal alleen mee als ze naar de dierenarts moeten. Er bestaan effectieve geneesmiddelen tegen reisziekte, vraag dus advies aan je dierenarts, want er zijn ook geneesmiddelen die vervelende bijwerkingen kunnen hebben.

Reisziekte kan soms voorkomen worden door naar buiten te kijken. De signalen van het evenwichtsorgaan worden dan beter afgestemd op de visuele waarneming. Dit is vooral bij mensen effectief.

Er zijn tegenwoordig goede en veilige middelen. Het is bijvoorbeeld belangrijk dat het middel snel, effectief en lang na toediening blijft werken, om er ook op de terug weg plezier van te hebben.

De oorzaak van ringworm Ringworm, ook wel dermatofytose genoemd, wordt veroorzaakt door schimmels. Er zijn wel veertig soorten schimmels, bij katten is vaak de dermatofyt Microsporum canis (M. canis) de oorzaak. De schimmels groeien in de dode, oppervlakkige lagen van de huid, haren en nagels. De schimmelsporen zijn zeer besmettelijk en veroorzaken ringworm. De schimmels zitten vooral rondom de haarschacht.Als de haren uitvallen en andere katten contact hebben met de haren, kunnen zij ook worden besmet.

Ringworm komt vooral voor bij katten jonger dan één jaar en langharige katten. Sommige katten vertonen ernstige huidafwijkingen, terwijl anderen slechts enkele plekjes vertonen of er helemaal normaal uitzien zonder huidafwijkingen. Karakteristieke huidafwijkingen bestaan uit ronde plekken met haarverlies en schilfering, met name rond de kop, oren of de pootjes en voetzooltjes. Het zichzelf wassen, en vooral het likken, helpt om sporen van de huid en vacht te verwijderen. Een gezonde huid biedt weerstand tegen de schimmels. Heeft je kat een verminderde weerstand dan kunnen de schimmels ‘toeslaan’.

Je moet er niet aan denken als eigenaar: je kat raakt zoek. Helaas gebeurt dit nog regelmatig. Katten zijn van nature onderzoekend en niets is zo aantrekkelijk als aan de andere kant van een dichte deur proberen te komen.

Katten zijn er een meester in om langs je benen de deur uit te schieten. Binnenkatten kennen buiten de weg niet en kunnen daardoor moeite hebben om het juiste huis terug te vinden. Maar ook katten die wel regelmatig buiten komen kunnen zoek raken. Bijvoorbeeld doordat ze te ver van huis raken, vluchten voor iets engs of als ze na een verhuizing de weg nog niet goed weten.

Veel verdwaalde katten komen uiteindelijk in het asiel terecht. Het is fijn als je snel een belletje krijgt dat je kat gevonden is, maar dan moeten ze wel weten dat het jouw kat is! Daarom is het belangrijk om je kat te chippen én te registreren. De dierenarts kan een chip aanbrengen onder de huid van je kat. Een chip is zo klein dat je kat er geen last van heeft. Iedere chip heeft een eigen nummer. Na het chippen moet het chipnummer geregistreerd worden bij een databank, samen met de naam en adresgegevens van de eigenaar.

Wanneer een kat wordt gevonden, kan men het chipnummer aflezen met een reader. Door de registratie bij een databank kan men dan snel zien waar de kat thuis hoort. De hele maand juni organiseert het LICG de Chipmaand. Dan houden veel dierenartsen acties om dieren te chippen, vaak met korting. Is jouw kat nog niet gechipt? Doe dat dan alsnog. Kijk op www.licg.nl welke dierenartsen meedoen!

Hoewel je het misschien wel zou denken, kan niet iedere hond zwemmen.

Honden kunnen zwemmen, toch? Nou, volgens de Hondenbescherming is dat helemaal niet het geval. Pups kunnen verdrinken omdat ze nog onvoldoende instinct of kracht hebben om zichzelf boven water te houden. Zware honden en zogenoemde ‘vierkant’ gebouwde honden kunnen door hun bouw soms hun hoofd niet goed boven water houden.

Wil je je hond leren zwemmen? Ga dan beslist niet te rigoureus te werk door hem in het water te gooien. Hij kan daar een levenslang trauma aan overhouden. Bovendien moet jij ‘m er wel weer uit vissen als hij echt niet kan zwemmen. Als je je hond wilt leren zwemmen, doe dat dan in rustig kabbelend water, met weinig stroming en bij een langzaam aflopende oever. Laat de hond alleen te water gaan als er geen andere dieren (bijvoorbeeld eenden) in het water zijn.

Leer je hond eerst pootjebaden. Laat ‘m het water in lopen en probeer je hond niet te laten springen. Er kunnen immers scherpe takken en stenen op de bodem liggen. Ga zelf ook met je voeten het water in, je hond is nieuwsgierig en zal je achterna lopen. Speel daarna een spelletje met je hond. Je kunt een balletje (die moet wel blijven drijven) steeds iets verder in het water gooien en je hond zo te laten wennen aan het water. Wil je echt dat je hond leert zwemmen? Kies dan een mooie dag uit, je hond zal dan wat verkoeling wel kunnen waarderen. Ga eventueel ook zelf het water in. Gaat je hond niet uit zichzelf zwemmen, geef hem dan de tijd, of accepteer dat pootjebaden voor hem genoeg is!

In juni is het weer Chipmaand! Als je je hond laat chippen dan is het belangrijk dat het chipnummer in een database wordt gezet en dat je gegevens actueel zijn.

Traditiegetrouw organiseert het LICG in juni de Chipmaand om eigenaars van honden en katten te stimuleren hun dier te chippen. Veel dierenartsen hebben leuke acties of geven korting.

Een chip is de beste manier om te zorgen dat je hond geïdentificeerd kan worden. De chip heeft een uniek nummer dat wordt afgelezen met een reader. Zo weet bijvoorbeeld een dierenarts precies welke hond hij voor zich heeft. Als je de grens over wilt met je hond, dan moet hij een chip hebben. Doordat het chipnummer in het paspoort staat, samen met de entingen, kun je bewijzen dat jouw hond ook echt is ingeënt en dus mee mag!

Maar naast het chippen is het ook heel belangrijk dat je naam en adres samen met het chipnummer van je hond in een database worden gezet. Mocht je hond eens weglopen, bijvoorbeeld omdat hij schrikt of zijn neus achterna gaat, dan kan de vinder opzoeken waar de hond thuishoort. Er zijn meerdere databanken waar je het chipnummer van je hond en jouw gegevens kunt laten registreren.

Na het chippen en registreren ben je nog niet helemaal klaar. Je moet er ook aan denken dat je wijzigingen doorgeeft! Want je hebt er niks aan als iemand jouw zoekgeraakte hond naar je oude adres brengt… En aan een oud telefoonnummer heeft een asiel niets als ze jou willen bellen dat je hond is teruggevonden. Controleer af en toe of alles nog klopt. Bijvoorbeeld jaarlijks tijdens de Chipmaand! Meer informatie over chippen en acties bij jou in de buurt vind je via www.licg.nl.

“Nederland fietsland”! We fietsen er met zijn allen behoorlijk op los. Even de stad in, naar school, naar het werk maar ook om de dagelijkse boodschappen te halen. Fietsen is ook een prima activiteit om samen met je hond te ondernemen. Je viervoeter blijft lekker in vorm en het ondernemen van inspannende activiteiten verstevigt de band tussen jou en je hond.

Sommige hondeneigenaren twijfelen of het wel verstandig is om hun hond langs de fiets te laten lopen. Ze vinden het vaak zelf een beetje eng omdat ze soms onvoldoende controle over het gedrag van hun hond kunnen uitoefenen tijdens het wandelen. Het goede nieuws is dat de grootste ‘trekhonden’ als een mak lammetje langs de fiets kunnen lopen. Dit komt doordat je op de fiets gemakkelijker een snelheid kunt maken die beter past bij het bewegingsapparaat van de hond. En om het nog gemakkelijker te maken bestaan er diverse soorten hulpmiddelen die aan de fiets bevestigd kunnen worden. Een fietsstang of –veer zijn hier goede voorbeelden van. Een goed passend borsttuig vergroot het draagcomfort voor de hond en minimaliseert de kans op inwendig letsel bij plotselinge bewegingen.

Het is relatief gemakkelijk om je hond te leren om netjes naast te fiets te lopen. Begin te wandelen met de fiets links en je hond rechts van je. Beloon je hond met een lekkere snack als hij netjes naast je loopt en geen opgewonden, onzeker of angstig gedrag vertoont. Maak verschillende bochtjes naar rechts om je hond te leren dat er bewegende onderdelen aan de fiets zitten die zijdelingse (stuur)bewegingen maken. Mocht je hond toch wat terughoudend reageren op de fiets en/of de bewegende onderdelen van de fiets? Laat je hond dan eerst een paar dagen wennen aan een stilstaande fiets en vergeet niet om te belonen met iets lekkers als je hond ontspannen is. Vervolgens loop je met de fiets aan je rechterkant en de hond rechts naast je fiets. Beloon je hond op dezelfde manier zoals je dit bij de vorige stap deed. Het belangrijkste is dat de hond niet trekt aan de riem en geen angstig gedrag vertoont. Zodra dit goed gaat kun je beginnen aan fietsen met je hond.

Een sportieve hond heb je niet van de ene op de andere dag. Gun de hond tijd om zijn conditie stapsgewijs te vergroten. Dit betekent dat het lichaam (denk aan het hart, de longen, spieren en gewrichten tot aan het eelt op de voetzooltjes) kan wennen aan deze repeterende manier van bewegen. Bouw het lopen langs de fiets dagelijks in stappen op. Begin met een paar blokjes rond het huis en vergroot de afstand geleidelijk.

Voorkom dat je hond op een te hoog tempo loopt. Pas je fietssnelheid aan, totdat je hond een vloeiende pasbeweging maakt waarbij de rug op ongeveer dezelfde hoogte blijft. Honden passen hun gang (of pas) namelijk aan op de snelheid die ze maken. Welke snelheid nodig is om je hond in een vloeiende gang te krijgen is afhankelijk van de grootte en de bouw van je hond.

Niet iedere hond is geschikt om naast de fiets te laten lopen. Rassen met korte snuiten (buldoggen etc.) en/of korte pootjes zijn niet geschikt voor deze inspannende activiteit. Uiteraard zal de gezondheid van je hond toereikend moeten zijn om een repeterende en fysieke inspanning te leveren. Honden met (een beetje) overgewicht hebben relatief meer last van slijtage van hun gewrichten. Het is daarom niet verstandig om te fietsen met een (te) zware hond. Om die reden is lopen naast de fiets ongeschikt om je hond af te laten vallen. Kies liever voor dieetvoeding. Blijf op de hoogte van de leukste hondenweetjes en –artikelen, word vrienden via facebook.com/marcostarink

Symptomen van doofheid bij je hond Reageert je hond alleen als hij je ziet, slaapt hij meer dan normaal, schudt hij vaak met z’n hoofd of krabt hij vaak aan zijn oren? Dan kan het zijn dat hij doof wordt of al is. Je hond kan op latere leeftijd doof worden door externe oorzaken, bijvoorbeeld door een beschadiging aan het oor of aan de hersenen. Ook kan door een infectie of te veel oorsmeer tijdelijke doofheid optreden.

Al bij zijn opvoeding moet je al rekening houden met eventuele doofheid van je hond. Normaal geef je hem gesproken commando’s. Voor dove honden doe je dat met gebarentaal. Vaak worden dezelfde tekens gebruikt als bij gebarentaal voor dove mensen. Het is voor een hond niet moeilijk om handgebaren te leren begrijpen. Hij zal snel snappen dat hij de handen van zijn baasje in de gaten moet houden. Wandelen met een dove hond vraagt extra aandacht. Om toch contact te houden met de dove hond, moet je altijd in zijn gezichtsveld blijven. Overdag kun je door middel van armbewegingen communiceren, in het donker door middel van bijvoorbeeld het licht van een zaklamp.

Filmsterren en andere beroemdheden staan erom bekend: het gebruik van plastische chirurgie. Zij doen er alles aan om aan hun ouderdom te ontlopen en om zo knap mogelijk ouder te worden. Inmiddels is de tijd aangebroken dat ook honden dit soort cosmetische ‘ingrepen’ kunnen ondergaan. Denk bijvoorbeeld aan een mooie gekrulde snor voor hem of prachtig dikke, rode lippen voor haar. Maar wees gerust: als de hond niet tevreden is met het nieuwe uiterlijk, dan zijn deze twee uiterlijke verfraaiingen eenvoudig weer ongedaan te maken. De snor en de rode lippen worden aangeboden door Gadgethouse en zijn bevestigd aan een bal, zodat de hond dit speeltje gemakkelijk kan pakken.

Dag van de Hond Tijdens deze dag kon iedereen, met of zonder hond, op 40 plaatsen in het land terecht voor informatie, demonstraties en activiteiten op het gebied van (ras)honden en allerlei vormen van hondensport. Tijdens deze dag zetten de deelnemende kynologen clubs, hondensportverenigingen en rasverenigingen gezamenlijk hun poorten open voor het publiek. Doel van de Dag van de Hond was het publiek, met of zonder hond, kennis laten maken met alle leuke, gezonde en leerzame activiteiten die er met een hond gedaan kunnen worden. Uit de vele positieve reacties van de bezoekers blijkt dat dit doel ruimschoots gerealiseerd is. Veel bezoekers schreven zich alvast in voor een cursus met hun hond bij de plaatselijke kynologen club of hondensportvereniging.

Ook het thema van dit jaar 'Sport & Spel' bleek een succes bij het publiek. Veel ouders waren aanwezig met hun kinderen om meer te leren over sport en spel en over de omgang tussen kinderen en honden. Op de speciale website www.dagvandehond.nl konden de kinderen daarna thuis een "Sport & Spel-Kwis' maken en een persoonlijke oorkonde winnen. Ook de kleurplatenwedstrijd voor kinderen en de Kennis Quiz voor volwassenen waren een succes. Hiermee waren ter plaatse prijzen te winnen. Ieder bezoeker ontving aan het einde gratis de speciale Dag van de Hond-rugzak. De Raad van Beheer, de overkoepelende organisatie op het gebied van (ras)honden en hondensport in Nederland, is initiatiefnemer van de landelijke 'Dag van de Hond'. Gezien het grote succes blijkt het dat er behoefte is aan een dergelijk evenement. De Raad van Beheer heeft meteen na afloop besloten om gezien het grote succes ook volgend jaar voor de derde keer de Dag van de Hond te gaan organiseren. Meer info: www.dagvandehond.nl.

Als je hond mee gaat naar het buitenland dan moet je je houden aan de wet- en regelgeving van het land dat je bezoekt. Zij kunnen bijvoorbeeld vereisen dat: - Je hond geïdentificeerd is door middel van een chip of duidelijke leesbare tatoeage - Je in het bezit bent van een Europees dierenpaspoort voor je hond. Dit paspoort wordt uitgegeven door de dierenarts. In dit paspoort wordt bijgehouden welke vaccinaties en behandelingen je hond gehad heeft - Je in het bezit bent van een gezondheidsverklaring voor je hond - Je voldoet aan de voorschriften betreffende verplichte vaccinaties zoals bijvoorbeeld rabiës - Je een behandeling tegen bepaalde parasieten hebt toegepast. Vlak voordat je vertrekt kun je onderstaande checklist er nog even bijpakken, zodat je zeker weet dat je alles bij je hebt voor je hond. Checklist: - Neem het dierenpaspoort mee samen met het telefoonnummer van je dierenarts - Zorg dat je hond gechipt of goed leesbaar getatoeëerd is en registreer je hond - Zorg voor een gezondheidscertificaat; Zorg dat je hond de juiste vaccinaties heeft gekregen - Neem voorzorgsmaatregelen tegen parasieten - Zorg voor een leiband en/of een muilkorf, want niet overal mogen honden zomaar loslopen - Zorg voor voldoende water en eten voor onderweg en een eigen drink- en voerbak - Zorg voor een veilige plaats in de auto. Een reiskennel of bench kan praktisch zijn. In sommige landen, zoals in Duitsland, zijn speciale hondengordels verplicht - EHBO koffer, inclusief medicijnen

Dag allemaal! Ik heb een pechpoot. Sinds ik bij mijn mensenstel leef en niet meer in een hok hoef te wonen, ben ik heel sportief geworden. Dag allemaal! Ik heb een pechpoot. Sinds ik bij mijn mensenstel leef en niet meer in een hok hoef te wonen, ben ik heel sportief geworden. Zo ga ik bijvoorbeeld regelmatig mee fietsen. Dat was eerst nogal afzien want van vrouwmens moest ik naast de fiets lopen, terwijl ik het veel logischer vond dat ik voorop zou rennen. Vrouwmens fietst namelijk als een oude hond. Inmiddels heb ik een manier gevonden om toch zo snel mogelijk op mijn plaats van bestemming te komen. Onderweg probeer ik vrouwtje een beetje netjes op het fietspad te houden, want die vrouw hobbelt overal heen behalve naar het park. Maar als ik dan een beetje bijstuur, wat gewicht in de strijd gooi en in de bocht ga hangen, dan kan ik haar meestal wel de goede kant op trekken. Ja, fietsen is echt wel mijn ding, maar nu even niet. Ik heb te wild gerend op het strand en nu is mijn meniscus en kruisband gescheurd. Dat was paniek in de tent. Hysterisch vrouwmens, erg wit manmens, dokters, enge prikken, pillen, brrr.... Vorige week ben ik geopereerd, net alsof ik een beroemde voetballer zoals Ozil ben en nu moet ik zes weken absolute rust houden. Zes weken!! Ik mag alleen naar buiten voor mijn sanitaire behoeften en dan moet ik ook nog een schoen aan de voet van mijn zere been, anders schaven mijn tenen en gaan mijn nagels stuk. Verder is mijn been helemaal kaal en zie ik eruit als een leeuw met een slechte kapper. Om mijn been weer helemaal top te krijgen moet ik slapen, slapen en nog eens slapen. Pfff... Zo vermoeiend. Normaal krijg ik van vrouwmens nog wel eens mijn zin als ik heel 'Disney' kijk (kijk Bold of Bambi voor het meest overtuigende resultaat), maar nu even niet. Ik heb alles geprobeerd: janken, blaffen, zuchten, zielig kijken, aan de stoelpoten knagen, mijn eten uitspugen, maar nee hoor. Ze is heel streng, ik mag niet mee fietsen en niet mee in de auto. Ik had me er al bij neergelegd. Ik trek uit frustratie maar een beetje aan het pluizenkleed -ik heb er al een gat in en ze hebben het nog niet gezien- en plaag poes. Maar nu zag ik haar gisteren op marktplaats kijken. Ze zoekt een Doggie Deluxe xxl! Dat is een soort kansloze tent om aan haar fiets te hangen en daar moet ik dan in! Zij trekt me dan voort terwijl ik achterin zit en minstens een meter uitsteek volgens mij. Me verstoppen is kansloos. Ik in een aanhangwagen, zie je het voor je? Ik schaam me te pletter. Geen stress dacht ik, die zijn er toch niet in mijn maat. Maar er blijkt dus wel degelijk een xxl-uitvoering te bestaan waar ik volgens vrouwmens inpas. Misschien zijn ze uitverkocht in mijn maat. Ik heb mijn hoop gevestigd op mijn manmens: hij zegt namelijk dat de aanhangwagen gevaarlijk is omdat ze omvalt als we de bocht omgaan. Ik denk dat manmens gelijk heeft. Want als ik nou heeeeeeel hard wiebel in de bocht....